زجری به نام زندگی !

زندگی اونقدر جذاب نیست که ارزش زندگی کردن و زنده موندن داشته باشه ... هرجای دنیا که باشی , هر جنسیتی که داشته باشی , هر موقعیتی که داشته باشی بازم به نظرم زندگی پست تر از چیزیه که بشه خوشحال بود از زنده موندن بشه مادر و پدر رو بخشید واسه به دنیا اوردنمون واسه خون دل هایی که واسه ی ما خوردن   .... 

بعده ها که این پست رو میخونم احتمالا یادم نمیاد چرا امروز چرااین لحظه این پست رو نوشتم بین گلوله های تموم نشدنی اشک ... نمیتونم این ناراحتی و حال فعلی  رو به نقطه ی خاصی ربط بدم , احتمالا برایندی هست از  تغییرات سینوسی  ,  فشار روانی و بد خوابی و به هم خوردن خواب  شدید  این مدتم در کنار ترس هایی که سال هاست دارن منو میخورن ,ترس های کاری و ... 

چون می گذرد غمی نیست !

بعدا نوشت : حالم بهتره ...