به خودم فکر کرده بودم که اگر روزی با مسائل و مشکلات این چنینی در روابطم مواجه بشم بی هیچ حرف و مکثی میذارم میرم و پل های پشت سرم رو جوریخراب می کنم که حتی اگر ثانیه ای احساسم بر منطقم غلبه کرد ٬ نتونم برگردم (به خاطر همون پل های خراب شده) .
و در کنارش ادم هایی رو از نزدیک می شناختم که با صبوری زیاد ایستاده بودن و با مشکلات زندگیشون دست و پنجه نرم کرده بودن و دم نزده بودن .
پ.ن : صبوری هم مثل صفات ظاهری و باطنی دیگه ٬ بین ادم ها یکسان توزیع نشده :)
همیشه اون شکلی که به نظر می رسه ٬ نیست...برچسب : نویسنده : 6malakitia بازدید : 87