نامه ی یه دلتنگ (بی‌وفای سابق!)

‌همین مرض تو این لحظه سراغم اومده 

ادم باورش‌نمیشه ولی یه زمانی دلتنگ میشه برای چیزای که قبلا بود و بودنشون هم خیلی عادی و حتی تکراری‌بوده و حالا دیگه نیست 

‌یهو امشب یاد اون گوشی نقره ای کشویی افتادم که سال ها قبل  با کلی پس انداز و بالا و پایین کردن پول‌هام٬ خریده بودم . چقدر دوستش داشتم ٬ نوکیا بود ٬ دکمه ای ..... اولین گوشی بود که خودم خریده بودم (گوشی قبلی که دستم بود بهم ارث رسیده بود!! از اون نوکیا های سیاه-سفید !)

‌اهان داشتم می گفتم .... دوربین داشت و چقدر من ذوق دوربین داشتنش رو داشتم ! یه دوربین با کیفیت قابل قبول و این خیلی مایه ی خوشحالی بود واسم ..... برنامه گوشی‌ اون زمان جاوا بود ... یادمه کلی می گشتم با کامپیوترم تو اینترنت (از نوع دایل آپ)برنامه واسش دانلود می کردم می ریختم روی رمش ٬٬ تازه نه برنامه های درست و حسابی ٬ نبود یعنی ٬ در حدی بود که دلم خوش‌باشه مثلا برنامه گرفتم . . بعد اون زمان هم نه خبری از وای فای بود خونه ی ما نه گوشی امکاناتش به اونجا ها می رسید ! یادم میاد به سختی تونستم با اون گوشی چند تا صفحه باز کنم با اینترنت سیم کارت ایرانسل ! مثلا بری بسته اینترنتی بخری بعد ۵ روز صبر کنی تا ۲ تا صفحه باز شه تو گوشی دکمه ایت ! بعد بشینی ذوقش رو بکنی !

من خیلی اهنگ اهنگ گوش کردن بودم و یکی از مشکلاتی که با گوشی مذکور داشتم این بود که خیلی وقت ها یه قسمت از یه اهنگ رو دوست نداشتم بشنوم و دلم میخواست ردش کنم ولی نمیشد ! امکانات گوشی جوری‌بود که مجبور بودی یا اهنگ رو گوش کنی با ردش کنی بره اهنگ بعدی ٬ نمیشد اهنگ رو جلو بزنی ! 

‌بعدتر که گوشی های اندرویدی اومد فکر می کردم اگر گوشی اندرویدی بگیرم خیلی تو وقتم صرفه جویی‌میشه !! مثلا این که لازم نیست دیگه واسه هر بار استفاده از اینترنت کامپیوتر رو روشن کنم ٬ با خودم می گفتم ادم گوشی داشته باشه که به وای فای‌وصل شه خب یه دقیقه با گوشیش میشه و دیگه لازم نیست در روز یکی دو بار کامپیوتر روشن کنه و هر بار یک ربع صبر کنه قبل از استفاده از کامپیوتر تا کامیپوتر قابل استقاده بشه. بله و با اضافه شدن گوشی اندرویدی ام نه تنها در وقتم واسه استفاده ازاینترنت صرفه جویی نشد بلکه ریتم زندگیم خیلی زیاد بهم خورد و وقتم بیشتر و بیشتر و بیشتر گرفته شد 

‌گوشی نقره ای کیبوردی قدیمی عزیزم خیلی دلتنگت شدم حتی با این وجود که دیگه دکمه ی ۷ ات هم کار نمی کرد (نه اعداد نه حروف).... شاید هم دلیل دلتنگیم برای تو ٬ خسته شدن از گوشی های متفاوت با توئه  و نابودی خیلی چیزها تو زندگیم ٬ با گوشی های اندرویدیه ... گوشی‌عزیزم ...ای کاش می فهمیدم بعد از اثاث کشیمون کجا قایم شدی و پیدات می کردم .....  شک نکن پیدات کنم اول میدم دکمه ی ۷ ات رو درست کنن و بعد قید همه چی حتی این گوشی که الان باهاش تایپ می کنم و اون گوشی که فردا پس فردا میاد در خونه رو میزنم  .... گوشی عزیزم تو پیدا شو من قول میدم من بعد سروری‌بکنی ......

‌گوشی عزیزم منو ببخش‌ که یه زمانی فکر کردم میتونم بهتر از تو رو پیدا کنم و فکر کردم امکانات گوشی های دیگه میتونه حس بهتری بهم ببخشه  ..... الان بعد از چند سال می فهمم که خیلی چیزها با کنار گذاشتنت از دست رفت که مهم ترینش «آرامش » و تمرکزم بود .....لطفا پیدا شو ... میدونی که شرایطت و امکاناتت دقیقا حداقل  و حداکثر خواسته ی من از یه گوشی‌رو براورده می کنه و همین باعث میشه نتونم به خرید یه گوشی‌ نسبتا ساده ی دیگه فکر کنم..... غلط کردم ٬ پیدا شو !

پ.ن: ممنون میشم اگر برای پیدا شدنش دعا کنید ٬٬٬ چندماهه اب شده رفته زیر زمین 

‌ابراز پشیمانی کننده : ایکس دلتنگ