تعاریف جدید (2)

*راستش من توی پیدا کردن دوست صمیمی هم وسواس خاصی دارم. هر کسی رو نمی تونم به عنوان دوست صمیمی خودم قبول کنم، مگر اینکه رازدار و مورد اعتماد باشه و روحیاتش تا حدودی شبیه خودم باشه. البته تا حالا همچین شخصی پیدا نکردم! 

*اوممم خب من به کسی میگم دوست صمیمی ک بتونم بدون هیچ ترسی و راحت باهاش حرفامو بزنم
یه جورایی ندار باشیم باهم
البته کسی ک صمیمی باشه بعد بهم دروغ بگه و من بفهمم دروغ گفته از صمیمیا خط میخوره:|

*خوب فک کنم کسی هست که بشه همه جوره روش حساب کرد

*دوست صمیمی، دوستیه که بتونم همه چیزززززم رو بهش بگم ،
همه چیز ،از دغدغه های روزمره م تا خصوصی ترین مسائلم 
از فکرایی که توو سرم میگذره ،تا پسری که یواشکی دوسش دارم. ...
یه جا خونده بودم ، دوست صمیمی کسیه که بتونی پیشش بلند بلند فکر کنی :) 
تقریبا فقط 1 نفر وجود داره که واسه من این مدلیه 

*کسی که میفهممتت... میفهمیش...

* دوست صمیمی اون دوستیه که استرسی بابت حرف زدن باهاش و اینکه چه فکری درموردت میکنه نداشته باشی

*اومممم دوست صميمي فك كنم همون رفيق منظورته ، اره!؟

*دوست صمیمی همونه که بهش میگن رفیق فابریک، رفیق گرمابه و گلستون. من بهش میگم دوستِ جونْ جونی. یعنی دوستایی که حتی واسه هم جون میدن. من همیشه دنبال دوست صمیمی و جون جونی بودم. یعنی هر جا؛ توی دانشگاه، مدرسه، کلاس های متفرقه همیشه دلم می خواست یه دوست صمیمی داشته باشم و بس. معیارم برای انتخاب دوست صمیمی در وهله ی اول، ظاهر اون شخصه. مثلا اگه می بینم یکی هست که از لحاظ پوشش و این جور چیزا مثل خودمه و کلا به دلم می شینه، می رفتم جلو و باهاش سر صحبتو باز می کردم (گرچه شاید این معیار من درست نباشه.) اگه واقعا اون شخصی بود که مدنظرم بود که دوستیمون ادامه پیدا می کرد، اما بعضی وقتا هم هست که اون طرف مقابل دلش نمی خواست با کسی صمیمی بشه که اون بحثش جداست.
افرادی دوست صمیمی محسوب میشن که در درجه ی اول، روحیات مشترک با هم داشته باشن. هر چه قدر هم که بگیم این مورد مهم نیست، اما تا زمانی که دو نفر، با هر عقیده ای، با هر فرهنگی، با هر خصوصیات اخلاقی و پوشش ظاهری، هیچ حرف مشترکی با هم نداشته باشن، به هیچ وجه نمی تونن با هم دوست صمیمی باشن. مثلا کسی که همیشه دغدغه ی اخلاق و علم و ادب رو داره، چه جوری می تونه با کسی که همه ی حرفاش حرف از مدل مو و قر و فر و جنس مخالفه دوست صمیمی باشه؟!
دوستای صمیمی دوستایی هستن که همدیگه رو محرم می دونن که حرفا و موضوعاتی رو که با هر کسی در میون نمی ذارن، به همدیگه بگن. دوست صمیمی از نظر من باید رازدار و مورد اعتماد باشه. اگه من درد و دلی براش کردم یا یه موضوع خصوصی رو باهاش در میون گذاشتم، مطمئن باشم که یه ساعت دیگه نمیره بذاره کف دست یه نفر دیگه.
با همه ی این ها، من توی همه ی این سال ها به جرئت می تونم بگم که فقط یه دوست صمیمی داشتم. بقیه ی کسانی که «به عنوان» دوست باهاشون در ارتباط بودم رو، فقط همکلاسی یا هم دانشگاهی خودم می دونم، نه دوست خودم. چون دوست واژه ی مقدسیه که نمیشه برای هر آدمی به کار برد.

* دوست صمیمی از نظرمن ینی ادمایی ک راحتم باهاشون داحتی ینی از اینکه ایرادمو ببینن نمیترسم نقطه ضعفایی ک دارمو راحت میتونم بروز بدم بدون اینکه نگران بشم
یا وقتایی ک عصبانی ناراحت یا خوشالم نیاز نیس نقش بازی کنم اخم میکنم غر میزنم حتی عصبانیم میشم بدون نگرانی از عواقبش
تو درخواستم راحت ترم مثلا تو دانشگاه از صمیمام راحت تر جزوه میگیرم تا دوست معمولیا

*  به کسی میتونم بگم دوستم صمیمی که از حضورش تو زندگیم ، احساس امنیت بیشتر میشه نه کمتر . گفتم امنیت ! منظورم از امنیت این نیست که طرف صرفا چاقوکش نباشه ! امنیت روانی مد نظرمه ، دیدین بعضی ها تو جمع هستن که مدام از حضورشون استرس دارید ؟ مدام نگرانید مبادا یه حرفی جلوشون بزنید صد تا بذارن روش برن به بقیه بگن ؟ خب این مدل آدم ها مسلما نمیتونن تو تعریف شخصی من از دوست صمیمی ، جایی داشته باشن .

دوست صمیمی از موفقیتت خوشحال میشه و موقع شکستت به جای سرزنش کردن ، کمک می کنه از اشتباهت درس بگیری. دوست صمیمی کمکت می کنه با هم پیشرفت کنید نه این که خودش هم سد موفقیتت بشه . 

 دوست صمیمی دوستبه که وقتی پیشش هستی گذر زمان رو حس نمی کنی ... 

دوست صمیمی دوستیه که وقتی نیست انگار پازل قلبت ناقصه و اون دوست یه تیکه اش رو با خودش برده ...

دوست صمیمی دوستیه که تحت هیچ شرایطی قضاوتت نمیکنه 

ممنونم از دوستانی که نظراتشون رو اعلام کردن ،،، اگر باز هم نظری تو وبلاگ در رابطه با این تعریف به دستم رسید آخر همین پست اضافه میشه :)