آدم های شبیه به هم یا متفاوت ؟ (۲)

‌به نکته ی منفی شبیه بودن اشاره کردم ....‌

برم سر نکات مثبت : یه آدم در مقابلت قرار داره که می فهمه چه زمانی دوست داری نظرش رو بدونی ٬ می فهمه چه زمانی باید سکوت کنه و می فهمه تو هر چقدرم بخندی باز یه غمی پشت چشمای برق زده ات هست .... می فهمه اگر دوست داشته باشه در مورد این غم صحبت می کنی و اگر دوست نداشته باشی ٬ کنجکاوی نمی کنه . 

‌‌

تو دوستی با آدمی که شبیه به خودته میتونی کلی چیز‌یادبگیری چون یه عالمه حس مشترک و حرف مشترک هست که یکی به راه حل ها رسیده و این راه حل ها برای اون یکی کاربردیه . 

‌

‌چند ماه از شروع دوستی مون میگذره ٬ هر بار که بیشتر صحبت می کنیم بیشتر از این همه شباهت و مسیر مشترک و حس مشترک تعجب می کنیم .

‌همین چند وقت پیش بود که بین صحبت هامون بهش گفتم که من اگر انقدر تو زندگی ام آدم تودار (و به قول دیگران مرموز) نبودم و اطمینان نداشتم که حتی نزدیکترین ادم های زندگیم از حس و نظر من در خیلی از موارد اطلاعی ندارن ٬ میگفتم حتما یه نفر اومده در مورد من برای تو گفته و تو داری تظاهر می کنی که انقدر شبیه من هستی !! 

‌خلاصه این که دنیای عجیبیه ! همون موقع که فکر می کنی یه گونه ی نایابی از نظر اخلاق و رفتار ٬ یه نفر عین خودت می بینی که می فهمی گونه ی بسیار کمیابی نه نایاب !!