^_^ انچه گذشت

 لحظه های سختی هم بود که ....

-----

دو ماهی بود بادیدن جاهای جدید ,ادم های جدید ,اشنایی های جدید, تجربه های جدید و  یادگیری مطالب جدید و تلاش برای بودن ِ ادمی جدید . 

میتونم بگم تلاش کردم و به نقطه ی ایده ال خودم از لحاظ تک بعدی نبودن , نزدیک شدم .

تو این دو ماه بیشتر از گذشته به خودم یاداوری کردم که تو زندگیم فقطططط به خودم متکی باشم و. خودم لحظه های شادم روبسازم منتظر کسی نباشم که مثلا فلانی باشه تنها نرم خرید یافلان کلاس رونرم چون تنهام و ....

تو این دو ماه فهمیدم چیزی به اسم تنهایی و غریبی معنایی نداره هر جا رفتم تماما ادم های جدیدی بودن بی اشنایی قبلی و کلی دوست خوب پیدا کردم . 

تو این دو ماه تمرین کردم اصطکاکم رو با ادم هایی که با من متفاوتن به حداقل برسونم :)تمرین کردم بی قضاوت تر باادم ها رو به رو شم 

یه سری کار جدید هم یادگرفتم در راستای باسیاست بودن تو زندگی :))))

دوست داشتم جزییات بیشتری بنویسم اما خب به خودم قول دادم این وب عمومی بمونه و جزییات بیشتر تو این شرایط معنا نداره . خیلی سخته ادم بخواد یه وبلاگ شخصی و خصوصی ِ عمومی داشته باشه , نیست؟ 

روزهاتون خوش , لحظه هاتون شیرین :)