پارادوکس

شاید به خاطر اینه که کمال طلبم تو ذهنمه یا نباید کاری رو انجام داد یا باید کامل کامل و به بهترین شکل ممکن انجامش بدم . 

الان دارم فکر می کنم چجوری بعضی از خانم ها هم متاهل هستن و بچه دارن هم سر کار میرن هم درس میخونن ؟ حالا بچه رو می گیم یا کسی نگه میداره یا میذارن مهد یا پرستار و ... , اون دو تا وظیفه ی دیگه چی ؟

واقعا خوش به حال اونایی که با بی خیالی تمام کار قبول می کنن بعد یا از انجامش شونه خالی میکنن یا کارا رو می ریزن رو سرکس دیگه ای و اصلا براشون مهم نیست چی پیش بیاد .... 

حالا این جا یه مساله ای پیش میاد اونم اینه که من تو پست قبل به بی تفاوتی اشاره کردم و الان دارم میگم خوش به حال بی خیال ها .... بی خیالی و بی تفاوتی فرق داره , احتمال این که یه بی خیال بی مسئولیت باشه خیلی زیاده اما بی تفاوتی ربط چندانی به مسئولیت پذیری نداره و ممکنه یکی  هم بی تفاوت باشه هم به شدت حساس رو کیفیت کارهایی که بهش محول شده . 

نطرتون چیه ؟ شما چه مدلی هستید ؟ تویه زمان میتونید چند تا کار قبول کنید و با ارامش انجامش بدید یا ذهنتون خیلی خطیه و تو یه زمان نمیتونید بیشتر از یک کار انجام بدید ؟